"Kobieta w kinie". Koncert zespołów śpiewaczych w Grabówce [ZDJĘCIA]

-  W przededniach zbliżającej się wiosny, po święcie Dnia Kobiet, a zarazem już grubo po Walentynkach, tj. 16 marca sala WDK w Grabówce ponownie wypełniła się muzyką w szczególności filmową, ale nie tylko. Bowiem tegoroczny wiosenny koncert, a właściwie seans, nosił tytuł "Kobieta w kinie", według pomysłu pani Gizeli Bizoń.  W koncercie wraz z Gołężankami udział wzięły zaprzyjaźnione zespoły wokalno-instrumentalne: Syryniczki, Czyżowianki, Rogowianki, Pszowiki, Rzuchowianki, Dzimierzanki, Trojak z Czernicy i Nasza Klika z Rydułtów. Jako gość specjalny wystąpiła młodziutka skrzypaczka p. Karolina Świerczek, która w wersji instrumentalnej zaprezentowała wybrane hity muzyki filmowej dodając uroku i kolorytu wydarzeniu - mówi nam Tomasz Drej, prowadzący zespół Gołężanki.

Historia kina

Na początku głos zabrała Gizela Bizoń z zespołu Gołężanki, która powitała gości i przedstawiła krótki referat na temat historii kina. 

- Historia kina zwanego też "X Muzą" jest bardzo młoda, liczy sobie zaledwie 130 lat! Kino to obiekt widowiskowy przeznaczony do projekcji i oglądania filmów na dużym ekranie. Nazwa kino pochodzi od greckiego słowa kinema czyli ruch. Człowiek chciał utrwalić obraz nie tylko za pomacą pędzla i farby, szukał nowego, technicznego rozwiązania. XIX wiek to wiek odkryć i wynalazków, właśnie w tym czasie narodziło się kino. We Francji w 1827 wykonano pierwsze zdjęcie fotograficzne, jego jakość była bardzo kiepska nie mówiąc już o prymitywnej technice. Naświetlanie cynowej płytki z tym zdjęciem trwało 8 godzin! Metodę i technikę fotografii wciąż udoskonalano. Pod koniec XIX wieku rozpowszechniona była już metoda utrwalania obrazu na papierze fotograficznym, a jakość zdjęć się poprawiła. Fotografika stała się tak popularna, że na zdjęciach utrwalano wydarzenia historyczne, uroczystości, ludzie robili sobie rodzinne zdjęcia do albumu, produkowano pocztówki. Wynalazcy czuli jednak niedosyt, chcieli utrwalić obraz w ruchu. W tym czasie, mam na myśli drugą połowę XIX wieku równolegle po obu stronach Atlantyku zaczęły powstawać eksperymentalne urządzenia rejestrujące właśnie ruch. W 1889 roku w Anglii opatentowano urządzenie zwane kamerą. Było zbliżone do aparatu fotograficznego i wykonywało sekwencję zdjęć w bardzo krótkich odstępach czasu na specjalnej taśmie. Przy szybkim przesuwie owej taśmy stwarzało się iluzję ruchu. Stąd też pierwsze kina nazywano Iluzjonami. W Ameryce Thomas Alva Edison opatentował swój kinetoskop, a sześć lat później we Francji bracia Auguste i Lois Limiere zarejestrowali w urzędzie patentowym swój KINEMATOGRAF. Owi panowie 28.12.1895 roku zorganizowali pierwszy publiczny pokaz możliwości swojego wynalazku. W Salonie Indien de Grande Cafe wyświetlili 2 minutowy filmik "Wyjście robotników z fabryki". Tę datę przyjmuje się jako datę powstania kina. Potem wszystko posypało się lawinowo. Zaczęto kręcić filmy z udziałem aktorów, powstawały pierwsze wytwórnie filmowe, gdzie wciąż udoskonalano techniki kręcenia filmów. Budowano nowe obiekty, kino stało się dochodowe, bo ludzie płacili za tę rozrykę. Było to kino czarno białe i nieme - mówiła pani Gizela.

Kina na naszym terenie

- Żeby ożywić seanse filmowe w kinie zatrudniano tapera, który przygrywał na pianinie podczas projekcji. Pierwsza wojna światowa przerwała rozwój kinematografii. W latach dwudziestych ubiegłego wieku nieme kino miało swoje gwiazdy: Charlie Chaplin, Rudolf Valentino czy polka Pola Negri, bo tak brzniał pseudonim artystyczny Apolonii Chałupiec. W latach trzydziestych XX wieku za oceanem kręcono już filmy dźwiękowe i w kolorze, a dla przykładu w Polsce pierwszy film w kolorze " Przygoda na Mariensztacie" powstał dopiero w 1953 roku. Ja w czasie mojej młodości często odwiedzałam przybytek X Muzy. Płakałam na "Love story", "Agencie nr.1", czy "Trędowatej" , zachwycałam się "Odyseją kosmiczną 2001", albo filmem "Milion lat przed naszą erą". W Lubomi też mieliśmy kino Odra, jednak zmuszone było ono zamknąć swoje podwoje pod koniec lat osiemdziesiątych. Nie ma już słynnego kina Czar w Wodzisławiu. W tym samym czasie przestało też istnieć kino Apollo w Pszowie i Wawel w Rydułtowach. Nieprzerwanie działa jednak kino Bałtyk w Raciborzu. Kinowe sale zaczęły świecić pustkami przez rozwój telewizji oraz odtwarzaczy video, które zaczęły gościć prawie w każdym domu. Powstawały wypożyczalnie filmów na kasetach VHS, wymieniano się filmami po sąsiedzku, kino mieliśmy bez wychodzenia z domu. Filmy kinowe kręcono nadal. Rynek nie lubi pustki, w miejsce małych kin weszły MULTIKINA, gdzie prawie przez całą dobę można oglądać filmy. W XXI wieku filmy kręci się w technice cyfrowej, poddaje się obróbce komputerowej. Wykorzystuje się ogromne możliwości techniczne, zaskakuje się widza efektami specjalnymi, kostiumami, muzyką filmową. Myślę że, w tej dziedzinie twórcy nie powiedzieli jeszcze ostatnigo słowa. Wielkie produkcje filmowe pochłaniają miliony dolarów, ale dochód z ich dystrybucji zwraca się kilkakrotnie. Przez te sto lat kino było i jest dochodowe i myślę, że tak będzie przez kolejny wiek. No cóż, nasz dzisiejszy koncert nie jest dochodowy nie wyłonimy żadnego zwycięzcy, bo my seniorzy bawimy się śpiewem i naszymi spotkaniami, ale statuetki mini Oskarów zostaną rozdane na koniec dzisiejszej imprezy- mówiła pani Bizoń.

Stuletnia maszyna marki Mercedes 

- Wystrój naszej sceny też nawiązuje do historii kina. W centrum sceny mamy duży ekran z kurtyną. Jest zabytkowa przeszło stuletnia maszyna do pisania firmy Mercedes! Być może na takiej maszynie powstawały scenariusze filmowe w ubiegłym stuleciu. Kolejnym, wartym uwagi eksponatem jest projektor filmowy z 1963r. i tu nasze ukłony w stronę pani dyrektor szkoły w Lubomi, Bogumiły Godoj za udostępnienie tego urządzenia. Mamy też amatorskie kamery i aparaty fotograficzne. Można porównać jak postęp techniczny miniaturyzował te urządzenia. Dzisiaj każdy z nas ma w kieszeni aparat o zbliżonych wymiarach 7x15 cm, mowa tu o smartfonie, który zastąpił nam kamerę, aparat fotograficzny i obejrzeć może dowolny film na jego małym ekranie - mówiła Nowinom pani Bizoń.

Podziękowania dla zespołów i organizatorów

- Koncert mógł powstać dzięki szeroko rozumianemu zaangażowaniu całego zespołu Gołężanki, począwszy od pomysłu, przez wieloetapowe przygotowania, aż do końcowej realizacji - występu. W szczególności trzeba jednak podkreślić włożoną pracę p. Iwony Świerczek w oprawę plastyczną wydarzenia, niezastąpionej ekipie KGW Grabówka na czele z p. Ramoną Zdrzałek w zapewnieniu sprawnej obsługi bufetu (kawa, kołocz, chlyb z fetym). Patronat nad imprezą objął GOKSiR w Lubomi na czele z p. Jarosławem Wieczorkiem. Szczególne podziękowania należą się publiczności, która dopisała, jak zwykle, dając wyraz swoimi emocjami, a to nucąc pod nosem, a to podśpiewując oraz kwitując występy artystów gromkimi brawami. Takie koncerty, jak i inne tego typu zresztą też, zawsze wywołują fale wspomnień poprzez swoje tematy i scenografie, skłaniają do wspólnych spotkań i rozmów, obcowania z żywą muzyką - tą starą i nową, co jest istotne w dzisiejszym wciąż ciągle cyfryzowanym świecie. Już dziś pragniemy zaprosić Państwa do WDK w Grabówce na następny cykliczny koncert, który odbędzie się jesienią- mówi Tomasz Drej, który dziękuje również samorządowcom obecnym na koncercie.