Grzegorz Fryc o wycince drzew w Krzyżkowicach

Jak już wcześniej informowaliśmy, w Krzyżkowicach na prywatnej działce doszło do wycinki drzew na terenach byłego PGR-u.

Zobacz materiał:

Wycinka drzew w Krzyżkowicach. "Wszystko wykonałem zgodnie z prawem"

Część mieszkańców protestuje, jednym z nich jest Grzegorz Fryc, który przesłał do naszej redakcji list. Materiał publikujemy poniżej.

Oświadczenie Grzegorza Fryca

30 dębów na 30-sto lecie Pszowa

Z wielkim smutkiem i niepokojem przeczytałem artykuł dotyczący wycinki ponad stuletnich dębów w Krzyżkowicach. Przyczyną mojego smutku jest to, że aleje dębów liczące grubo ponad sto lat, cieszące pokolenia mieszkańców nie tylko Krzyżkowic ale również pobliskiego Rzuchowa zakończyły swój żywot w starciu z piłą mechaniczną nowego właściciela tych ziem i urzędniczą bezdusznością.

Właściciel nieruchomości twierdzi, że wycięte dęby nie były pomnikiem przyrody. Chcąc - nie chcąc, trzeba mu przyznać rację. Faktycznie dęby, których dotyczy spór, chociaż niezwykle dostojne i urodziwe a do tego rosnące w alejach, pomnikiem przyrody nie były chociaż spełniały kryteria uznania za pomnik przyrody. Nieszczęśliwie się składa, że miasto Pszów nie posiada na swoim terenie ani jednego pomnika przyrody. Czy to oznacza, że nie ma w całym Pszowie tworów przyrody żywej, które na miano pomnika przyrody by zasługiwały?  Czy to znaczy, że na terenie Pszowa nie ma pięknych drzew? Nie ma szpalerów albo alei, które wyróżniałyby się wśród innych drzew w skali miasta? Nic podobnego. Są takowe, można powiedzieć, że są jeszcze.

Dla uzyskania przez drzewo statusu pomnika przyrody konieczne jest działanie władz miasta.  Zgodnie z art. 44. 1. Ustawy o ochronie przyrody ustanowienie pomnika przyrody następuje w drodze uchwały rady gminy, a jeżeli rada takiej uchwały nie podjęła to nawet najpiękniejsza aleja dębów i najstarsze drzewa pomnikami przyrody w świetle przepisów nie są. Co zatem należało zrobić? Należało dokonać rozpoznania istniejących na terenie miasta wyróżniających się tworów przyrody żywej, a następnie przedłożyć radzie miasta stosowny wniosek o uznanie ich za pomniki przyrody. Jest to zadanie referatu ekologii. Niestety takiego działania chroniącego przyrodę zabrakło, również w przypadku wyciętych w Krzyżkowicach alei dębowych. Zamiast działań ochronnych doszło do pozwolenia na wycinkę pięknego drzewostanu, o którego wyjątkowości świadczą nie tylko wymiary poszczególnych drzew ale również burza i protesty mieszkańców. Chciałbym zauważyć, że protestujący mieszkańcy nie mają pretensji do właściciela terenu, że zgłosił zamiar usunięcia alei dębowych, mają co najwyżej żal, że nie postrzega ich jako istotnego elementu piękna krajobrazu, który służył wszystkim i że nie waży należycie funkcji jakie zadrzewienia śródpolne pełnią w przyrodzie, w tym również w środowisku rolniczym.  Mieszkańcy mają natomiast uzasadnione pretensje do urzędników, którzy mają chronić przyrodę, że nie wyrazili sprzeciwu w sprawie wycinki drzew, chociaż mogli to zrobić, gdyż były do tego podstawy.

Art. 83 f Ustawy o ochronie przyrody mówi, że w przypadku zgłoszenia zamiaru wycinki drzew, po dokonaniu oględzin organ (burmistrz), w terminie 14 dni od dnia oględzin może, w drodze decyzji administracyjnej, wnieść sprzeciw. Jako jedną z przesłanek do wniesienia sprzeciwu podaje sytuację kiedy drzewo spełnia kryteria uznania za pomnik przyrody.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn 4 grudnia 2017 roku w sprawie kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej z pomniki przyrody  mówi, że za pomnik przyrody uznać można drzewa wyróżniające się wśród innych drzew tego samego rodzaju lub gatunku w skali gminy ze względu nie tylko na obwód pnia ale również na występowanie w skupiskach, w tym w alejach lub szpalerach. Mając na uwadze powyższe, podstawy do wyrażenia sprzeciwu istniały, tyle że zabrakło woli urzędników. Pomijając fakt, że poszczególne drzewa miały obwody pnia pozwalające na uznanie za pomnik przyrody to Burmistrz Miasta Pszowa, powinien przyjąć, że aleje dębowe jako skupiska drzew wyróżniają się wśród innych drzew w skali gminy i mógł wyrazić sprzeciw ale tego nie zrobił, czyniąc likwidację cennych drzew legalną.  

Mają mieszkańcy pretensje do urzędników również o to, że nie sprzeciwili się wycince alei dębów na terenie oznaczonym zarówno w Programie Ochrony Środowiska dla Gminy Pszów, jak i w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Pszów jako obszary o podwyższonych wartościach przyrodniczych (MPZP obszar o podwyższonych wartościach przyrodniczych - 03 Dolina Dopływu spod Krzyżkowic). Taka sytuacja rodzi pytanie o to czy z powyższymi dokumentami urzędnicy się zapoznali czy może zapisy tych dokumentów świadomie ignorują.

Zatem gorszy od uczucia smutku jest niepokój, będący wynikiem wniosku jaki nasuwa się po przeczytaniu stanowiska wiceburmistrza wyrażonego we wspomnianym artykule.  Wniosku, że zdaniem urzędników wszystko jest w porządku ponieważ wycinka została wykonana zgodnie z prawem. Jeżeli zaś wszystko zostało wykonane zgodnie z prawem to znaczy, że rosnące jeszcze w innych miejscach Pszowa aleje starych drzew, chociaż wiele ich już nie zostało, też mogą zostać wycięte i to w majestacie prawa. Przebija z tej sytuacji jakaś smutny paradoks, że drzewa, które przetrwały czasy okupacji niemieckiej, najazdu sowietów, czasy PGRu zakończyły żywot w demokratycznej Polsce i o ironio w 30 rocznicę odzyskania praw miejskich przez Pszów. 30 dębów na 30-sto lecie Pszowa.

Grzegorz Fryc