Numer: 29 (494)
Data wydania: 21.07.09
Nie każdemu choremu należą się pieniądze
Jednym z warunków przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy jest orzeczenie o niezdolności do pracy. Ocenia to lekarz orzecznik lub komisja lekarska. Poważne schorzenie nie oznacza wcale, że świadczenie zostanie automatycznie przyznane.
Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobie ubezpieczonej, która spełnia łącznie następujące warunki: jest niezdolna do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych i nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania. Poważne schorzenie nie powoduje zatem automatycznego przyznania tego świadczenia. Konieczne jest bowiem ustalenie przez lekarza orzecznika lub komisję lekarską zakładu niezdolności do pracy oraz spełnienie pozostałych warunków określonych w obowiązujących przepisach.
Niezdolna do pracy, czyli jaka?
Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Przy ocenie tej niezdolności lekarz orzecznik oraz komisja lekarska zakładu uwzględniają nie tylko stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji.
Powrót do aktywności zawodowej możliwy
Lekarz analizuje również możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej oraz rozpatruje celowość przekwalifikowania zawodowego. Oczywiście w takiej sytaucji brany jest pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne ubezpieczonego. – Jeśli więc z punktu widzenia wiedzy medycznej następstwa choroby powodują duże upośledzenie sprawności organizmu, to lekarz orzecznik lub komisja lekarska zobowiązani są rozważyć, czy ubezpieczony jest zdolny do kontynuowania pracy w tym zawodzie lub innej pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Jeżeli stan zdrowia uniemożliwia dalszą pracę w wyuczonym zawodzie to wówczas mogą zdecydować o przekwalifikowaniu zawodowym – tłumaczy Beata Kopczyńska, rzecznik prasowy oddziału ZUS-u w Rybniku.
Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Przy ocenie tej niezdolności lekarz orzecznik oraz komisja lekarska zakładu uwzględniają nie tylko stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji.
Powrót do aktywności zawodowej możliwy
Lekarz analizuje również możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej oraz rozpatruje celowość przekwalifikowania zawodowego. Oczywiście w takiej sytaucji brany jest pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne ubezpieczonego. – Jeśli więc z punktu widzenia wiedzy medycznej następstwa choroby powodują duże upośledzenie sprawności organizmu, to lekarz orzecznik lub komisja lekarska zobowiązani są rozważyć, czy ubezpieczony jest zdolny do kontynuowania pracy w tym zawodzie lub innej pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Jeżeli stan zdrowia uniemożliwia dalszą pracę w wyuczonym zawodzie to wówczas mogą zdecydować o przekwalifikowaniu zawodowym – tłumaczy Beata Kopczyńska, rzecznik prasowy oddziału ZUS-u w Rybniku.
Jakie kwalifikacje posiadają lekarze orzecznicy ZUS?
Lekarzem orzecznikiem i członkiem komisji lekarskiej ZUS-u może być lekarz, który jest specjalistą: chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii, medycyny pracy, medycyny społecznej oraz odbył przeszkolenie w zakresie ustalonym przez prezesa ZUS. – Wszyscy zatrudnieni lekarze orzecznicy i lekarze – członkowie komisji lekarskich legitymują się tytułem specjalisty czyli posiadają najwyższe kwalifikacje zawodowe – dodaje Beata Kopczyńska.
Lekarzem orzecznikiem i członkiem komisji lekarskiej ZUS-u może być lekarz, który jest specjalistą: chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii, medycyny pracy, medycyny społecznej oraz odbył przeszkolenie w zakresie ustalonym przez prezesa ZUS. – Wszyscy zatrudnieni lekarze orzecznicy i lekarze – członkowie komisji lekarskich legitymują się tytułem specjalisty czyli posiadają najwyższe kwalifikacje zawodowe – dodaje Beata Kopczyńska.
(red.)