Numer: 44 (248)
Data wydania: 26.10.04
Aby wybór gładzi poszedł gładko
Wybór gładzi gipsowych na naszym rynku jest bardzo bogaty i coraz trudniej zorientować się, które do czego służą. Na jakie cechy należy zwracać uwagę przy ich zakupie.
Zalety wyrobów gipsowych należy rozpatrywać w dwóch kategoriach: w kontekście ich właściwości zdrowotnych oraz łatwości ich użycia, czyli ich przydatności. Walory zdrowotne wyrobów wynikają bezpośrednio z właściwości samego gipsu, jako surowca użytego do ich wytworzenia, natomiast ich przydatność do wykonywania poszczególnych prac remontowych i budowlanych zależy od receptury.
Uniwersalna
Montaż puszek elektrycznych, naprawę powierzchni ścian i sufitów (choćby wypełnianie otworów po kołkach, naprawę pęknięć) czy wygładzanie powierzchni ścian i sufitów niewątpliwie kojarzy się z użyciem gładzi gipsowych. Najlepiej, żeby była to gładź o zastosowaniu jak najbardziej uniwersalnym, a jednocześnie łatwa w obróbce. Przykładem takiej wszechstronności może być Gipsar Uni, przeznaczony do wykonywania gładzi, spoinowania i klejenia wyrobów gipsowych oraz napraw powierzchni sufitów i ścian w pomieszczeniach zamkniętych.
W jego recepturze uwzględniono obecność dodatków poprawiających plastyczność i bezproblemowe wiązanie masy. Istotny był też optymalny dobór twardości. Dzięki niemu znacznie mniej uciążliwa staje się dalsza obróbka - nałożenie gładzi, po wymieszaniu z wodą, równomierne rozprowadzenie i, już po związaniu z podłożem, oszlifowanie. To właśnie szlifowanie sprawia zwykle największą trudność amatorom. Tu dobór składników i wspomnianych parametrów technicznych pozwala na szybkie i łatwe wykonywanie gładzi nawet na dużych powierzchniach.
Montaż puszek elektrycznych, naprawę powierzchni ścian i sufitów (choćby wypełnianie otworów po kołkach, naprawę pęknięć) czy wygładzanie powierzchni ścian i sufitów niewątpliwie kojarzy się z użyciem gładzi gipsowych. Najlepiej, żeby była to gładź o zastosowaniu jak najbardziej uniwersalnym, a jednocześnie łatwa w obróbce. Przykładem takiej wszechstronności może być Gipsar Uni, przeznaczony do wykonywania gładzi, spoinowania i klejenia wyrobów gipsowych oraz napraw powierzchni sufitów i ścian w pomieszczeniach zamkniętych.
W jego recepturze uwzględniono obecność dodatków poprawiających plastyczność i bezproblemowe wiązanie masy. Istotny był też optymalny dobór twardości. Dzięki niemu znacznie mniej uciążliwa staje się dalsza obróbka - nałożenie gładzi, po wymieszaniu z wodą, równomierne rozprowadzenie i, już po związaniu z podłożem, oszlifowanie. To właśnie szlifowanie sprawia zwykle największą trudność amatorom. Tu dobór składników i wspomnianych parametrów technicznych pozwala na szybkie i łatwe wykonywanie gładzi nawet na dużych powierzchniach.
Mocna
Jeżeli gładź szpachlową charakteryzuje, jak gładź Gipsar Max, zwiększona wytrzymałość, szczególnie nadaje się ona do stosowania na tzw. podłożach trudnych, czyli wszędzie tam, gdzie gładź może być narażona na pęknięcia - m.in. w miejscach połączenia płyt betonowych (w blokach mieszkalnych) lub dwóch różnych materiałów budowlanych, np. cegły ceramicznej i keramzytu. Miejsca takie należy dodatkowo wzmacniać taśmą zbrojącą, taką samą, jakiej używa się przy spoinowaniu połączeń płyt gipsowo-kartonowych. A skoro o tym mowa, Gipsar Max jest również idealnym materiałem do spoinowania połączeń płyt g-k.
Kolejną cechą, na którą warto zwrócić uwagę, jest przedłużony czas wiązania. Opóźnienie wiązania pozwala wykonawcy uniknąć nadmiernego pośpiechu podczas szpachlowania, a zatem niedokładności wykonania i niepotrzebnych strat materiałowych.
Plastyczna
Gipsar Perfekt to przykład gładzi szpachlowej o dużej plastyczności i zwiększonej twardości. Wbrew pozorom, własności te pozostają w zgodzie. Dzięki drobno zmielonemu surowcowi - gipsowi naturalnemu i dodatkom modyfikującym najnowszej generacji - ta gładź uzyskuje po rozrobieniu z wodą doskonałą konsystencję, jest bardzo plastyczna. Dlatego łatwo się ją nakłada i rozprowadza po podłożu. Z uwagi na zwiększoną twardość, można ją z powodzeniem szlifować zarówno papierem ściernym, jak i siatką do szlifowania, bez szkody dla późniejszej trwałości i wytrzymałości.
Jeżeli gładź szpachlową charakteryzuje, jak gładź Gipsar Max, zwiększona wytrzymałość, szczególnie nadaje się ona do stosowania na tzw. podłożach trudnych, czyli wszędzie tam, gdzie gładź może być narażona na pęknięcia - m.in. w miejscach połączenia płyt betonowych (w blokach mieszkalnych) lub dwóch różnych materiałów budowlanych, np. cegły ceramicznej i keramzytu. Miejsca takie należy dodatkowo wzmacniać taśmą zbrojącą, taką samą, jakiej używa się przy spoinowaniu połączeń płyt gipsowo-kartonowych. A skoro o tym mowa, Gipsar Max jest również idealnym materiałem do spoinowania połączeń płyt g-k.
Kolejną cechą, na którą warto zwrócić uwagę, jest przedłużony czas wiązania. Opóźnienie wiązania pozwala wykonawcy uniknąć nadmiernego pośpiechu podczas szpachlowania, a zatem niedokładności wykonania i niepotrzebnych strat materiałowych.
Plastyczna
Gipsar Perfekt to przykład gładzi szpachlowej o dużej plastyczności i zwiększonej twardości. Wbrew pozorom, własności te pozostają w zgodzie. Dzięki drobno zmielonemu surowcowi - gipsowi naturalnemu i dodatkom modyfikującym najnowszej generacji - ta gładź uzyskuje po rozrobieniu z wodą doskonałą konsystencję, jest bardzo plastyczna. Dlatego łatwo się ją nakłada i rozprowadza po podłożu. Z uwagi na zwiększoną twardość, można ją z powodzeniem szlifować zarówno papierem ściernym, jak i siatką do szlifowania, bez szkody dla późniejszej trwałości i wytrzymałości.
P. Burdziakowski Grupa ATLAS