„Radza”, nie odchodź!

Marcin Radzewicz, lewy pomocnik i napastnik Odry Wodzisław, nie wyobraża sobie życia bez piłki. Nie wiem, co mógłbym robić, gdybym nie został piłkarzem - zastanawia się popularny zawodnik. W pierwszej lidze występuje od niespełna roku, kibice szybko odkryli jego serce do gry. Zadziorny, waleczny, szybki na boisku - wyliczają jego zalety kibice. Nieoficjalnie mówi się, że w przyszłym sezonie „Radza” będzie grał już w barwach Legii Warszawa. Fani, którzy jeszcze nie zwątpili w swoją Odrę po ostatniej serii porażek, nie chcą nawet słyszeć o odejściu piłkarza.

 

Niespokojny duch

A zaczęło dość prozaicznie. Kiedy miał dwanaście lat, zaczął grać w szkółce piłkarskiej MOSiR-u Jastrzębie. Namówili go rodzice. Jeszcze wtedy nie przypuszczał, że odkrył największą pasję swojego życia. Zawsze grałem w piłkę, ale nigdy nie myślałem o tym, że mógłbym z tego żyć - zastanawia się Marcin. Kilka lat później trafił do juniorów Odry Wodzisław, od tego zaczęła się jego wędrówka po klubach. Marcin przyznaje, że ma niespokojną duszę i nie znosi nudy. Do tej pory dość często zmieniał barwy klubowe, nigdzie nie zagrzał na dłużej miejsca. W Odrze grał do 1999 roku, a kiedy wyrósł już z wieku juniorów, wybrał trzecioligowy MK Katowice. Pierwsza runda wypadła znakomicie, katowiczanie świętowali wtedy pierwsze miejsce w tabeli.

 

Nosili go na rękach

Po roku Marcinowi skończył się kontrakt w MK i jako następny wybrał Ceramed Bielsko-Biała, które chciało wtedy walczyć o drugą ligę. A po pół roku był już na własnym  podwórku, w Górniku Jastrzębie. Niestety, przeżył tutaj dotkliwą porażkę, gdyż zespół spadł do czwartej ligi. Niebawem jednak do „Radzy” zadzwonił Krzysztof Zagórski, trener z Piasta Gliwice. Tak oto piłkarz trafił do zespołu, z którym osiągnął największy sukces, już po pół roku był tutaj gwiazdą. W ciagu jednej rundy Marcin Radzewicz zdobył w Gliwicach sześć bramek, zaliczył kilka asyst i wraz z zespołem awansował do drugiej ligi. Jego nazwisko nie schodziło ze stron gazet. Kibice Piasta nosili go na rękach.

 

A jednak Odra

Po tak udanej rundzie, telefony się urywały, dzwonili do niego aż z siedmiu klubów esktraklasy. Jego pozyskaniem był zainteresowany Górnik Zabrze, Ruch Chorzów (jeszcze wówczas w pierwszej lidze), GKS Dospel Katowice, Amica Wronki, Wisła Płock, Zagłębie Lubin (obecnie w drugiej lidze) oraz Odra Wodzisław. Nie wiem dlaczego wybrałem Odrę. Sam byłem tym trochę zdziwiony - wspomina „Radza”. Jego wiernym kibicem jest tata Tadeusz, który towarzyszy synowi w jego karierze sportowej, doradzając nieraz w różnych sytuacjach. Jeździ też na każdy mecz Odry nie tylko do Wodzisławia, ale także na wyjazdowe spotkania. Marcinowi kibicują również jego młodsze siostry, Sylwia i Ewelina oraz mama Kazimiera.

 

 

Iza Salamon