Skuli Trzech Króli

Ciotka Maryjka była skarbnicą wiedzy. Urodziła się z początkiem wieku, bo w 1903 r. Tylko kilkanaście lat wcześniej ukończono budowę Kolońskiej Katedry. A budowano ją od średniowiecza! Kiedy ją ukończono, była największą budowlą na świecie. W szkole właśnie dowiedziała się o tym „cudzie niemieckiej architektury”. Nauczyciel, jak wspominała po latach, dyktował do zeszytu podobny tekst: W naszym niemieckim kraju ( a ciotka Maryjka urodziła się i mieszkała w Przyszowicach) są dwie piękne katedry, we Wrocławiu nad Odrą i w Kolonii nad Renem.

Takiego samego tekstu uczył się już też za łebka Karlik, który może od Maryjki dostał ciepłe fusekle jak walczył na froncie I wojny św. Taki fusekle sztrykowały bowiem dziewczęta, ucząc się przy okazji, żołnierzom na frontach I wojny św. Swoim chłopcom, braciom, ojcom, którzy zaciągnięci zostali do wojska.
Nim jednak Karlik dostał się na front Kolońska Katedra weszła mu za skórę i to porządnie.

U nas w Niymcach?

6 stycznia 1902 r. akurat po ich drodze chodził ksiądz po kolędzie. To szczęście bo z kolędą przyszedł w wielkie święto Trzech Króli. Nie każdy miał takie szczęście.

W izbie pachniało świeczkami, choinką i jeszcze świątecznym piernikiem. Nagle rozległo się dostojne księżowskie „Szczęść Boże”.  Potem rzykanie, pocałowanie krzyża.
No i jako tu żyjecie? - pytoł farorz.
Bóg zapłać, dobrze - odpowiedziała matka.
A dzieci was słuchajom? Wiela ich to już mocie? - drążył dalej farorz, a dziecka wyszpanowały się jak sprężyny.
Maryjka, Agnys, Wilym, Antek i najstarszy Karlik - wyliczał ojciec, dumny jak paw.
 Ja, ja z Karlikiem to my się już znomy - uśmiechnął się farorz - przeca to nasz ministrant. No a jako Ci tam idzie we szkole, synku?
 A dobrze - odparł Karlik. Ostatnio nasz rechtor Szulc godali nom o Domie w Kolonii. O czym? - farorz nie zrozumiał.

Der Koelner Dom…. - dalej ciągnął po niemiecku Karlik, to co miał zapisane w zeszycie. Der Koelner Dom… ist 144 m lang und 157,38 m hoch! (Co znaczy, że kolońska katedra jest 144 metry długa i 157,38 m wysoka). I są w niej pochowani Święci Trzej Królowie, którzy kiedyś poszli pokłonić się małemu Jezusowi w Betlejem.

To dobrze, że ci wielcy święci mają swój grób właśnie u nas - zakończył synek po niemiecku z zadowoleniem. Proboszcz pokiwał tylko głową, cosik pogodoł z tatulkiem i powiedział „Z Panym Bogiem”.

CZAR PRYSŁ

Jak tylko się farorz straciył świąteczny czar prysł jak bańka mydlana. Ojcu galoty lotały co znaczyło, że wyciągnął z nich pas. Chwycił Karlika i wyszczelał mu nim.

Suchej pieronie! Po piyrsze - do farorza się nie godo po niemiecku!
Po drugie - ta twoja Kolonio to ni ma u nos w Niemcach, bo u nos to je Górny Śląsk. Zapamiyntej se do końca życio! A może ty już po naszymu nie godosz? A po trzeci - to mi się nie wydowo, by ci Trzej Króle leżeli w tyj pierońskiej Kolonii.

Na drugi dzień Karlika w szkole wszystko bolało. Dodatkowo trzciną po rękach dostał od nauczyciela za podanie w wątpliwość zapisanych w zeszycie informacji, że Święci Trzej Królowie spoczywają nad Renem w kolońskiej katedrze.

A JEDNAK

Minęło kilkanaście lat. Karlika wzięli na I wojnę do niemieckiej armii. Z frontu przysłał list:

Już nie służa w pierwszej linii frontu, bo ze zadku we warsztatach potrzebowali dobrego ślusorza (Karlik uczył się niegdyś za ślusarza). Acha! W maju miołech wolny dziyń i pojechołech z kolegami do Kolonii. Wygrołech weta. Wetli my sie o wysokość wież w koloński katedrze. Wygrołech, mono od szmarów jakich wtedy po rzici dostoł. Tera i w nocy mi się jeszcze śnióm. Wszyscy byli w szoku skąd znom taki dokładne rozmiary. I mom dwa słowa do tatulka: „W tej pieroński Kolonii jest naprowda grób świyntych Trzech Króli.”

Aleksandra Matuszcyk - Kotulska
Na podstawie opowiadania Marka Szołtyska „Trzej Królowie z Heftu”.