To on zabił nam dziecko

Na salę rozpraw nie wszedł ze spuszczoną głową. Pochylił ją dopiero, gdy zauważył aparat fotograficzny. Usiadł i, wyprostowany, wzrok skierował na sędzię Ewę Stępień. Piotr G. oskarżony o zabójtwo 19-letniej Doroty Kornas dotychczas w ogóle nie pojawiał się na rozprawach. Wcześniej podrzucał tylko kartki konwojentom. „Chu... się czuję”, „Jestem w złym stanie psychicznym” – pisał na pogiętych kartkach papieru.

 

– Phh, sumienie go ruszyło – mówi z sarkazmem Zdzisław Kornas, ojciec zamordowanej Doroty.

 

Właściwie, to sprawa tocząca się w Sądzie Okręgowym w wydziale zamiejscowym w Wodzisławiu Śląskim miała się już zakończyć w maju, jednak na przedostatniej rozprawie jeden ze świadków – kolega Piotra G. – zeznał, że ten zażywał „jakieś leki na głowę”. Potwierdził to również drugi świadek. Obaj zostali przywiezieni na salę z aresztu. Opowiadali m.in o swoich wspólnych występkach z Piotrem. Jak się okazało, ten leczy się na epilepsję. Koledzy twierdzili, że leki zażywał razem z alkoholem. Miał mówić, „że tak bardziej kopie”. Sędzia postanowiła sprawdzić ten wątek. Teraz z dokumentacją medyczną zapoznają się biegli psychiatrzy.

 

– Tak jak myśleliśmy. Będą próbować robić z niego wariata. Co z tego, że brał jakieś leki na epilepsję? Przecież to nie ma żadnego związku z działaniem i zachowaniem. Lekarze już go badali. Może jeszcze stwierdzi, że wtedy brał lekarstwa i zapił alkoholem, dlatego nie wiedział co robi. To nie powinny być okoliczności łagodzące – oburza się ojciec Doroty. Przypomnijmy, że jeszcze podczas śledztwa, psychiatrzy i psychologowie uznali Piotra G. za całkowicie poczytalnego. – Stwierdzono u niego tzw. osobowość dysocjalną, czyli antyspołeczną i brak tzw. uczuciowości wyższej. Psychiatrzy uznali jednak, że Piotr G. jest zupełnie sprawny intelektualnie – powiedział nam Jacek Sławik, prokurator rejonowy z Rybnika.

 

Na rozprawie 9 czerwca sędzia Ewa Stępień dysponowała już całą dokumentacją medyczną z leczenia oskarżonego. – Wysłaliśmy pismo z zapytaniem, gdzie Piotr G. się leczył. Nie otrzymaliśmy odpowiedzi. Czy dzisiaj pan oskarżony nam odpowie na to pytanie? Czy poradnia neurologiczna przy ul. Energetyków w Rybniku była jedyną poradnią, w której się pan leczył? – zwróciła się do Piotra G. przewodnicząca v sędziowskiego.

 

– Tak, to była jedyna poradnia. Miałem dostarczyć odpowiedzi na pytania, ale nie pamiętałem po prostu – tłumaczył się Piotr G. i potwierdził, że w 2008 roku (tego roku zginęła Dorota) brał leki przepisane przez lekarza poradni. I bierze je do dzisiaj. – Leki typu Tegretol cr 200 wpływają na świadomość. Jednak nie chciałbym się tu wypowiadać, ponieważ trzeba wziąć pod uwagę wiele czynników takie jak dawki no i zeznania świadków, jak osoba się po nich zachowywała. Co do mieszania z alkoholem, to każdy pacjent jest świadom tego, jakie niesie to ze sobą zagrożenia. Zresztą są one zawsze wypisane na ulotkach leków – mówi Piotr Dragon, ordynator oddziału sądowego w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybniku.

 

Kolejną rozprawę sędzia wyznaczyła na 2 lipca. Wtedy prawdopodobnie zostanie też ogłoszony wyrok. Mają się również pojawić biegli psychiatrzy, którzy wcześniej nie mogli przybyć do sądu w Wodzisławiu.

 

Piotr G. przyznał się do zabójstwa 19-letniej Doroty na drugiej rozprawie. Potwierdził wtedy swoje zeznania, które złożył śledczym policjantom. W nocy z 31 sierpnia na 1 września 2008 r. w swoim namiocie w Boguszowicach uderzył ją, po czym zaczął dusić. Aby mieć pewność, zranił ją jeszcze śledziem do namiotu w szyję. Na wizji lokalnej, w strugach deszczu pokazał szczegółowo na manekinie jak dusił Dorotę.

 

Sędzia na następnych rozprawach badała motywy zabójstwa. Piotr G. twierdził, że kiedyś „chodził” z Dorotą w czasach szkolnych. Do zabójstwa miało dojść na tle sprzeczki, dotyczącej zamierzchłych czasów. Żaden z przesłuchanych świadków nie potwierdził jednak, żeby Piotr i Dorota kiedykolwiek byli razem. Również rodzice ofiary nie mają wątpliwości, że nie było żadnego związku. – Zabójstwo było tylko i wyłącznie na tle seksualnym – twierdzi Joanna Kornas.

 

Na ostatniej rozprawie znajomi Piotra zeznali, że jeszcze do godz. 23.00, gdy siedział razem z nimi w barze Piwnica wypił jedno piwo i nie był pijany. Tymczasem on sam mówił śledczym, że pił już od rana.

 

Według przesłuchanych do tego momentu procesu świadków, po 1 września u Piotra nie było widać żadnych oznak, by cokolwiek się stało. – Zachowywał się normalnie, nie widziałam żadnych obrażeń – mówiła jedna z koleżanek z pracy. Jeden z kolegów z najbliższego otoczenia przyznał, że G. był konfliktowy i dlatego wyprowadził się z domu, wybierając życie w namiocie. Przed zabójstwem pomieszkiwał u kolegi w Rybniku, 31 sierpnia postanowił jednak zostać pod tropikiem, ponieważ ostatni autobus do centrum jechał o 22.30, a on chciał się jeszcze pobawić w Boguszowicach. Natomiast jego przyjaciel określił go, że to osoba „dobra, ale zagubiona”.

 

Dorota miała 19 lat. Lubiła muzykę rockową – jak jej chłopak Krzysiek. 31 sierpnia wyszła z domu i poszła m.in. do lokalu Piwnica. Jak co dzień, luźno ubrana, przeważnie na czarno, na nogach obowiązkowo trampki. Tragicznego wieczoru widziana była jeszcze między innymi w lokalach w centrum miasta, później wróciła do Boguszowic. Około 23.00 przyjaciele widzieli ją na przystanku przy ulicy Patriotów. Do baru Piwnica chodziła często ze swoim chłopakiem Krzyśkiem, tego dnia jednak się z nim pokłóciła. Właśnie tam siedział również Piotr G.  Poszli w stronę namiotu Piotrka. Od kilku tygodni to był jego dom. Rodzice po raz kolejny wyrzucili go z domu, więc mieszkał pod tropikiem. To tam po raz ostatni 19-letnia Dorota miała otwarte oczy.

 

Łukasz Żyła