Rafako nie będzie już budować nowych bloków węglowych

REGION Wielkie kontrakty Rafako z ostatnich lat okazały się finansową porażką i przywiodły raciborską firmę na krawędź przepaści. Obecnie spółka znajduje się w restrukturyzacji. Równolegle do przeprowadzanych grupowych zwolnień, negocjacji z wierzycielami, przygotowano „Plan restrukturyzacyjny”. Zawiera on elementy nowej strategii firmy, której wdrożenie ma ustabilizować sytuację finansową przedsiębiorstwa. Wgląd w ten plan daje wyobrażenie o tym, jaką firmą będzie Rafako w najbliższych latach. Mówi się w nim m.in. o odejściu od budowy kompletnych bloków energetycznych oraz skupieniu na modernizacji kotłów oraz instalacjach odsiarczania spalin.

„Powrót do korzeni”

Autorzy nowej strategii Rafako mówią o „powrocie do korzeni”. Na czym ten powrót ma polegać? Przede wszystkim na zmniejszeniu skali działalności i koncentracji aktywności przedsiębiorstwa w tych obszarach, które przynoszą zysk. Byt Grupy Kapitałowej Rafako ma opierać się na trzech podporach.

Pierwszą podporą ma stanowić Zakład Produkcji Kotłów, zajmujący się dostarczaniem specjalistycznych produktów spawalniczych. Drugą podporą Rafako mają być mniejsze projekty środowiskowe – przede wszystkim modernizacja kotłów i urządzeń kotłowych oraz instalacji oczyszczania spalin. Trzecią podporą Rafako mają być usługi serwisowe oraz projektowe dla energetyki.

Ponadto nowa strategia zakłada m.in. „dopasowanie bazy kosztowej do sytuacji rynkowej i skali działalności firmy” oraz „dezinwestycje nadmiernych i zbędnych elementów aktywów i dopasowanie majątku do aktualnych potrzeb rynkowych”. Oznacza to m.in. przeprowadzenie zwolnień w zakładzie (ten proces już trwa, o czym kilkakrotnie pisaliśmy już na łamach Nowin) oraz sprzedaż części majątku firmy.

Świat odchodzi od węgla, ale...

W Rafako przewiduje się kontynuację ogólnoświatowego trendu polegającego na ograniczeniu finansowania inwestycji w energetykę opartą na węglu. Jednak obiekty węglowe będą eksploatowane jeszcze przez wiele lat, co oznacza konieczność ich remontów oraz modernizacji.

Rafako wskazuje, że coroczny remont elektrowni to wydatek rzędu 1 – 2 mln zł. Remont średni przeprowadza się co 3 – 5 lat i kosztuje on od 3 do 7 mln zł. Koszt realizacji przeprowadzanego co 10 – 15 lat remontu głównego to dla elektrowni wydatek rzędu 6 – 15 mln zł. Natomiast modernizacja (połączona z remontem głównym), polegająca na usprawnieniu kotła to inwestycja rzędu 20 – 60 mln zł. Wszystko to stanowi potencjalne źródło przychodów Rafako.

– Generalne wykonawstwo modernizacji i dostawa części do remontów kotłów wydają się optymalnymi segmentami, w których Rafako może obecnie uczestniczyć. Skomplikowanie prac wymaga zadań projektowych i przebudowy kotła, co rzadko mogą zrobić firmy, które nie specjalizują się w produkcji kotłów – czytamy w „Planie restrukturyzacyjnym” Rafako S.A.

Choć rynek remontów głównych jest zdominowanych przez firmy budowlano-montażowe, to nie mogą one się obyć bez podwykonawców takich jak Rafako, którzy dostarczają części ciśnieniowe. Dostawa tej specjalistycznej aparatury stanowi około 30 – 50% kosztów tego typu inwestycji. Upraszczając, jest to kawałek „tortu”, o którego wykrojenie może starać się Rafako ze swoim Zakładem Produkcji Kotłów. Natomiast wartość rynku modernizacji elektrowni szacuje się na około 300 mln zł rocznie. Marża Rafako w tego typu inwestycjach wynosiła w przeszłości od 20 do 40%.

Ochrona środowiska

Rafako posiada również doświadczenie w realizacji inwestycji polegających na wykonawstwie oraz modernizacji instalacji ochrony środowiska na takich obiektach jak elektrownie i elektrociepłownie, a także fabryki, huty i oczyszczalnie ścieków. Wartość tego rynku szacuje się na 1,8 – 3 mld zł.

Z dotychczasowych doświadczeń Rafako wynika, że najbardziej rentowne są kontakty polegające na projektowaniu, budowie oraz montażu instalacji odsiarczania spalin. Z kolei instalacje odazotowania spalin miały negatywny wpływ na wyniki Rafako, dlatego też firma zamierza mocno ograniczyć lub wręcz zawiesić oferowanie tego typu instalacji.

Spalarnie śmieci, ropa i gaz

W Rafako wiąże się również nadzieje z rynkiem spalarni śmieci. Instalacji tego typu będzie w Polsce przybywać, natomiast za granicą, np. w Niemczech, wiele tego typu obiektów powstało przed 1989 r. i będzie wymagać modernizacji. Potencjalnym źródłem przychodów jest również sektor ropy i gazu. Rafako zdobyło referencje w zakresie realizacji inwestycji z tego obszaru w ramach współpracy z PBG S.A. (terminal w Świnoujściu) oraz własnej działalności (tłocznia gazu w Kędzierzynie-Koźlu).

Trzy scenariusze

W Rafako uznaje się za realny scenariusz, w którym spółka, opierając się na wspomnianych trzech podporach, będzie zdobywać coraz więcej kontraktów. Ich szacunkowa wartość ma sukcesywnie rosnąć – od 146 mln zł w tym roku, przez 570 mln zł w 2021 do 848 mln zł w 2026 roku.

Wszystko to ma przełożyć się na trzy scenariusze finansowe Rafako. Realistyczny zakłada wypracowanie w 2022 roku zysku netto w 1,183 mln zł, a w kolejnych latach odpowiednio: 14,903 mln zł (2023 r.), 25,653 mln zł (2024 r.), 36,770 mln zł (2025 r.), 41,938 mln zł (2026 r.).

Scenariusz pesymistyczny zakłada stratę w 2022 r. w wysokości 682 tys. zł oraz zyski w kolejnych latach: 8,903 mln zł (2023 r.), 16,890 mln zł (2024 r.), 26,138 mln zł (2025 r.), 30,566 mln zł (2026 r.).

Scenariusz optymistyczny przewiduje wypracowanie w 2022 r. 2,426 mln zł zysku netto. W kolejnych latach zysk spółki z Raciborza miałby wynieść odpowiednio: 18,904 mln zł (2023 r.), 31,495 mln zł (2024 r.), 43,857 mln zł (2025 r.), 49,519 mln zł (2026 r.).

Propozycje dla wierzycieli

10 listopada Rafako poinformowało o zatwierdzeniu propozycji układowych dla wierzycieli przedsiębiorstwa. W myśl tych propozycji wierzyciele Rafako zostali podzieleni na siedem grup. W zależności od kwoty oraz rodzaju zobowiązań, Rafako zobowiązuje się m.in. do spłaty całości wierzytelności wraz z odsetkami, spłaty całości wierzytelności, ale bez odsetek, czy też spłaty części wierzytelności i zamianie pozostałej kwoty oraz odsetek na akcje przedsiębiorstwa nowej emisji (oznacza to, że wierzyciel Rafako otrzyma tylko część pieniędzy, które jest mu winna spółka z Raciborza, ale w zamian za to stanie się jej współwłaścicielem).

Ewentualna zgoda wierzycieli na te propozycje będzie uzależniona m.in. od ich poglądu na temat „Planu restrukturyzacyjnego” Rafako, przede wszystkim szans na jego wdrożenie oraz osiągnięcie założonych celów strategicznych, w tym finansowych. Jak to wszystko będzie wyglądać w praktyce? O tym przekonamy się w najbliższych miesiącach.Wojciech Żołneczko