Ten biznes się opłaca

Niedawna afera sędziowska wstrząsnęła całą Polską. Kupowanie meczów to już nie plotka, ale fakt. Powszechnie jednak wiadomo, że ujawnione przestępstwo to tylko czubek góry lodowej. Mała kropelka w porównaniu z tym, co dzieje się naprawdę w większych i mniejszych klubach, a o czym anonimowo opowiedzieli nam sportowcy i działacze z naszego powiatu.

Sędzia wychodzi taniej

Kiedyś kupowało się kilku piłkarzy, a czasem starczyło przepłacić tylko bramkarza. Zawodnicy wbijali nóż w plecy swojej drużynie, za to brali kasę. Nikt o niczym nie wiedział. Kiedy jednak prawda wychodziła na światło dzienne, zdrajcy z hukiem wylatywali z klubu. Tak więc lepiej było dać w łapę całej jedenastce przeciwników, wtedy jeden drugiego krył. To jednak drogo nas wychodziło, więc postanowiliśmy podejść sędziów i udało się. Jak chcieliśmy ustawić mecz, nie mieliśmy z tym żadnych problemów - opowiada jeden z działaczy. Piłkarze mówią o kupowanych wynikach z niesmakiem, ale nie wiedzą co zrobić, żeby to naprawić. Czasem jest taka presja zarządu, że trener nie ma innego wyjścia i musi przystać na łapówę dla sędziego. Nieraz mówimy naszym działaczom, żeby w nas uwierzyli, że damy sobie radę i wygramy. Ale nikt nas w klubie nie słucha i na wszelki wypadek się przepłaca - opowiada zawodnik jednego z podwodzisławskich klubów.

Kubeł zimnej wody

Inny wspomina, jak pierwszy raz dotarło do niego, że w grze nie tylko liczy się piłka. Pamiętam w jakimś meczu dawałem z siebie wszystko. Grałem, jak mogłem najlepiej. Aż tu nagle kolega wylał mi na głowę kubeł zimnej wody krzycząc mi do ucha: I po co ty tak biegasz? Nie widzisz, że ten mecz jest ustawiony? – wspomina doświadczony piłkarz. Był wtedy młodziutkim zawodnikiem, ale z meczu na mecz tracił wiarę w uczciwość piłki nożnej. Pewnego razu pojechaliśmy do Katowic, czy do Częstochowy. Przed meczem wszedł do szatni nasz trener i powiedział: chłopcy dostaliśmy od nich po 50 złotych, żeby im to puścić. Nikt słowem się nie odezwał, nie zaprotestował. Każdy wziął, a reszta to była farsa- wspomina nasz rozmówca.

Ludzie o tym wiedzą

W bardziej ambitnych klubach pokutuje taki stereotyp: żeby awansować, trzeba posmarować, czyli kupić parę meczów. Schemat działania jest podobny: w klubie zapada decyzja o awansie, wówczas załatwia się te sprawy na wyższym szczeblu, płaci komu trzeba i taki zespół jest już „pod ochroną”. Tu nic nie da jeden protest. Jak my nie weźmiemy, wezmą to inni. To nie jest wina sędziów, że biorą, ani trenerów i działaczy, którzy dają, ale całej społeczności, która toleruje i napędza ten proceder. 70 procent ludzi związanych ze sportem w swojej miejscowości o tym wie i to moralnie akceptuje. Co z tego, że piłkarze mogą chcieć grać uczciwie, skoro kilku dogada się za ich plecami i cały taki mecz to tylko wielkie udawanie, że się gra i chce wygrać. Tak naprawdę, z góry wiadomo, jaki będzie wynik. A właściwie - jaki musi być wynik - dodaje z goryczą jeden z naszych informatorów.

(izis)